Een waterfilter moet natuurlijk optimaal blijven filteren en dus is het van belang om de kwaliteit ervan hoog te houden. De werking van een waterfilter wordt gemeten middels een zogeheten TDS waarde. Dit geeft aan hoeveel verbindingen er zijn die oplossen in water. Wat de TDS precies is en hoe je deze meet, leggen wij je graag uit.
TDS staat voor Total Dissolved Solid, de verbindingen die oplossen in water. TDS kan uit veel verschillende chemicaliën bestaan, zoals calcium, magnesium en natriumchloride. Wanneer het TDS-gehalte stijgt in het water, kan dit het uiterlijk, de smaak en de geur beïnvloeden. Hoe lager de TDS-score, hoe beter het water is.
Een TDS meter is eigenlijk een meter die kijkt hoe goed het water geleid. Dat doet hij door een spanning aan te leggen tussen twee of meer elektroden. Positief geladen ionen zullen zich verplaatsen naar de negatief geladen elektrode, en andersom. Positieve ionen zijn bijvoorbeeld mineralen en calcium, magnesium, zink of ijzer. Negatieve ionen zijn bijvoorbeeld chloride of sulfaten.
Omdat deze ionen allemaal in beweging komen, wordt er een elektrische stroom gevormd. De TDS meter meet dan hoeveel stroom er tussen de elektroden lopen en kan daarmee bepalen hoeveel ionen er in het water zit. Het resultaat wordt weergeven in ppm: Parts Per Million.
Belangrijk om te weten is dat een TDS meter niet alles kan meten. Er wordt bij een TDS meting namelijk alleen gekeken naar mobiel geladen ionen. De neutrale verbindingen zoals suiker, alcohol of organische stoffen (denk aan medicijnen of hormonen) worden niet gedetecteerd. Ook worden bacteriën en virussen niet gemeten.
Het is dus niet correct om te zeggen dat een TDS meter alle onopgeloste stoffen kan meten. Het is beter om te zeggen dat je de totale hoeveelheid geladen ionen hebt gemeten.